Oświadczenie – Palmiarnia

Szanowni Państwo, Drodzy Miłośnicy Parku Puławskiego,

W ostatnim czasie w prasie lokalnej oraz mediach społecznościowych pojawiły się informacje na temat planów wyburzenia dawnej palmiarni i szklarni w Dolnym Ogrodzie Parku Puławskiego. Bardzo nam przykro, że działania mające na celu uporządkowanie tego terenu spotkały się z tak negatywnym odbiorem. Na wstępie musimy odnieść się do kilku faktów, które naszym zdaniem nie zostały w pełni wyjaśnione przez autorów tych publikacji.

Przedstawiając temat chronologicznie:

  1. Z użytkowania kilku szklarni w Dolnym Ogrodzie zrezygnowano z uwagi na bardzo zły stan techniczny obiektów, zagrażający zdrowiu i życiu pracowników. Wśród tych szklarni była jedna wysoka określana jako „palmiarnia”. Ze względów ekonomicznych w roku 2013 nastąpiło odłączenie kilku budynków od sieci ciepłowniczej, za wyjątkiem niewielkiego obiektu, w którym znajduje się węzeł ciepłowniczy zasilający budynek UMCS oraz inne dzierżawione budowle na terenie Dolnego Ogrodu. Ogromne koszty przesyłu ciepłej wody oraz zużycia ciepła potrzebnego na ogrzanie ponad sześćdziesięcioletniej palmiarni, jak również utrzymywanie etatu osoby zajmującej się jej obsługą, przekraczały możliwości finansowe IUNG. Aby zapewnić płynność finansową Instytutu, Dyrekcja IUNG poszukiwała oszczędności kosztów stałych działalności instytutu (mediów). W Dolnym Ogrodzie od wielu lat nie prowadzono działalności naukowej, podjęto więc trudną decyzję o odłączeniu ogrzewania dawnej palmiarni.
  1. Dyrekcja Instytutu nie zapomniała o dolnej części Parku Puławskiego. Plany uporządkowania tego terenu były konsultowane z Lubelskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, który nie dopatrzył się walorów zabytkowych dawnej palmiarni i dwukrotnie – w roku 2014 i 2021 – wydał zgodę na uporządkowanie terenu.W uzasadnieniu swojej decyzji Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków napisał:

„Zespół Pałacowo-Parkowy w Puławach wpisany jest do rejestru zabytków woj. lubelskiego pod numerem A/150. Stąd też – zgodnie z art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami — wnioskowane prace wymagają uzyskania pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków. Przedmiotowe obiekty, przewidziane do rozbiórki, to współczesne budynki gospodarcze, nie posiadające wartości zabytkowych i walorów estetycznych, znajdujące się w złym stanie technicznym. Stąd też wnioskowana rozbiórka nie naruszy chronionych wartości zabytkowych zespołu”.

  1. Teren Dolnego Ogrodu stał się miejscem nieformalnych spotkań i pracy wolontariuszy z Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Puławach oraz puławskich harcerzy. Doceniamy olbrzymi wkład pracy i zaangażowanie każdej osoby, poświęcającej swój czas na wykonywanie ogrodowych prac pielęgnacyjnych. Instytut w miarę swoich możliwości wspiera te działania, m.in. poprzez zakup profesjonalnej, łatwej w obsłudze kosiarki przeznaczonej do koszenia dużych powierzchni i wielu innych potrzebnych akcesoriów. Do tego celu, z własnych środków, Instytut odnowił pomieszczenia, z których korzystają wolontariusze pracujący w ogrodzie. Podkreślamy, iż działania wspierające wolontariuszy będą nadal kontynuowane.


Z uwagą śledzimy wpisy w mediach społecznościowych i jesteśmy zaskoczeni, jak wielkim zainteresowaniem wśród miłośników przyrody spotkał się temat zachowania szkieletu dawnej palmiarni i ochrony rosnących w niej kilku roślin wisterii rozmnożonych przez wolontariuszy. Może należy to wykorzystać? Może osobom zaangażowanym uda się poruszyć serca osób wrażliwych na piękno przyrody oraz chcących wspomóc ochronę naszego dziedzictwa i jakaś instytucja będzie mogła wspomóc finansowo to przedsięwzięcie?


Obecnie Instytut nie posiada środków finansowych na remont budynku dawnej palmiarni. Czasy są trudne (dochody Instytutu w czasie pandemii drastycznie spadły z uwagi na ograniczenie zamówień jak i znacznych zwolnień z opłat czynszu podmiotów dzierżawiących pomieszczenia na terenie osady), ale nawet w tej sytuacji nie należy lekceważyć opinii ludzi, którym leży na sercu piękno przyrody. Dyrekcja Instytutu cały czas rozważa możliwość zachowania i wykorzystania szkieletu tej szklarni, jednocześnie usuwając pozostałe elementy otoczenia tym samym porządkując teren Dolnego Ogrodu.


W najbliższym czasie zostaną określone koszty doprowadzenia palmiarni do stanu niezagrażającego bezpieczeństwu osób tam przebywających.
Liczymy na to, iż rozpoczęta dyskusja w mediach społecznościowych pozwoli uruchomić dalsze działania mające na celu pozyskanie środków na kompleksowy remont i zabezpieczenie terenu Dolnego Ogrodu. Instytut będzie wspierał przedsięwzięcia Stowarzyszeń, Fundacji oraz innych podmiotów, którym leży na sercu odtworzenie piękna tego zakątka Puławskiego Parku.

Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy
Skip to content