Prof. dr hab. Jerzy Borowiecki urodził się 29 maja 1935 r. w Nowej Brzeźnicy (woj. łódzkie). Studiował na Wydziale Rolnym Akademii Rolniczej w Lublinie. Dyplom inżyniera, uzyskał w 1957 r., w 1959 roku stopień magistra, a w 1972 r. w tej samej Uczelni obronił pracę doktorską pt. „Wpływ nawożenia organicznego i mineralnego na plon i jakość siana lucerny na glebach lekkich” i uzyskał stopień doktora nauk rolniczych. W 1986 roku w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, na podstawie rozprawy pt. „ Zależność wielkości i jakości plonu kukurydzy kiszonkowej od obsady roślin na tle innych elementów agrotechniki”, i dorobku naukowego otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie uprawy roślin. W 1994 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk rolniczych. W latach 1959-1970 pracował w Rolniczym Rejonowym Zakładzie Doświadczalnym w Końskowoli (woj. lubelskie), a w 1971 r. podjął pracę w IUNG w Puławach w Zakładzie Uprawy Roślin Pastewnych. W 1976 r. kierował Zakładem Doświadczalnictwa Terenowego IUNG. W latach 1976 do 1981 sprawował merytoryczną opiekę nad działalnością Centralnej Stacji Roślin Pastewnych Państwowego Instytutu Badań Rolniczych w Rabacie (Maroko). Od 1982 r. był kierownikiem Pracowni Uprawy Kukurydzy w Zakładzie Uprawy Roślin Pastewnych IUNG, a w latach 1989 – 2000 był kierownikiem tego Zakładu. Zorganizował badania w IUNG nad agrotechniką kukurydzy, a następnie koncentrował się na badaniach o charakterze poznawczym dotyczącym wpływu warunków termicznych na rozwój kukurydzy. W późniejszym okresie poszerzył zakres prac badawczych o rośliny strączkowe, motylkowate i mieszanki motylkowatych z trawami. Koordynował prace w obszarze biologicznych i technologicznych podstaw produkcji pasz objętościowych oraz kierował tematyką prac w zakresie uwarunkowań produktywności roślin strączkowych. W ramach współpracy międzynarodowej zainicjował wspólne trzy tematy dotyczące badań nad lucerną, kukurydzą i grochem ze Stacją Hodowli Roślin Pastewnych INRA w Lusignan (Francja). W ramach współpracy z INRA przebywał na misjach naukowych we Francji w latach: 1973, 1986, 1990, 1995 i 2001. W latach 1992-1997 był członkiem Światowej Organizacji Uprawy Gleby (ISTRO), w latach 1993-1996 członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Agronomicznego (ESA), w latach 1992-1996 członkiem Francuskiego Stowarzyszenia Produkcji Pasz (AFPF), a w latach 1993-1996 członkiem Zarządu Polskiego Związku Producentów Kukurydzy. Ponadto w latach 1994-1998 członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nauk Agrotechnicznych i przewodniczącym puławskiego Oddziału PTNA. Był członkiem Komitetu Redakcyjnego kwartalnika PTNA “Fragmenta Agronomica”. Od 1988 do 1995 r. współpracował z COBORU w Słupi Wielkiej w ramach komisji ds. rejestracji odmian kukurydzy, a od 1996 r. w ramach komisji do spraw rejestracji odmian roślin motylkowatych i traw. W latach 1995 – 2003 był członkiem Rady Naukowej IUNG, a w latach 1999 – 2003 przewodniczącym Komisji ds. Ekonomiczno-Finansowych i RZD. Był członkiem Zespołu Koordynacyjnego ds. realizacji programu badawczego IUNG i członkiem Komisji ds. doświadczalnictwa. W ramach działalności finansowanej przez Komitet Badań Naukowych kierował projektem badawczym dotyczącym przydatności Festulolium jako komponentu do mieszanek z koniczyną czerwoną i lucerną oraz projektem promotorskim dotyczącym przydatności odmian lucerny do mieszanek z trawami do użytkowania pastwiskowego. Był promotorem pięciu obronionych prac doktorskich. Za swe zasługi otrzymał Medal 40-lecia PRL (1984), odznakę resortową Zasłużony Pracownik Rolnictwa (1987), zespołową nagrodę naukową Dyrektora IUNG (1987) i Złoty Krzyż Zasługi (1992). Na Jego dorobek naukowy składa się 197 prac, w tym 60 prac naukowych, 37 opublikowanych w materiałach międzynarodowych i krajowych konferencji naukowych, 60 prac popularno-naukowych oraz 40 innych opracowań. Na emeryturę przeszedł 29.12.2005 r.
Pan Profesor po przejściu na emeryturę w dalszym ciągu interesował się działalnością Instytutu i Zakładu Uprawy Roślin Pastewnych. Zmarł 5 maja 2025 roku. Został pochowany w Puławach, na cmentarzu parafialnym przy ul. Piaskowej.
prof. dr hab. Jerzy Księżak
Puławy, dn. 10. 07. 2025 r.
