Z głębokim smutkiem zawiadamiamy,
że w dniu 5 maja 2025 roku w wieku 90 lat zmarł
Ś.P.
prof. dr hab. Jerzy Borowiecki
Długoletni pracownik
Zakładu Uprawy Roślin Pastewnych
Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach
Msza święta w intencji Zmarłego zostanie odprawiona w kościele Miłosierdzia Bożego w Puławach
w dniu 7 maja 2025 r. o godz. 13.30.
Po nabożeństwie nastąpi pogrzeb na Cmentarzu
Parafialnym, ul. Piaskowa w Puławach
Rodzinie i Bliskim Zmarłego
Składamy wyrazy serdecznego współczucia.
Dyrekcja, Rada Naukowa
i pracownicy IUNG-PIB
JERZY BOROWIECKI, prof. dr hab.
Urodzony 29 maja 1935 r. w Nowej Brzeźnicy (woj. łódzkie). Studiował na Wydziale Rolnym Akademii Rolniczej w Lublinie. W 1957 r. otrzymał dyplom inżyniera, w 1959 roku stopień magistra a w 1972 r. stopień doktora nauk rolniczych w tej samej uczelni. W Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie uprawy roślin (1986) i tytuł profesora (1994).
W latach 1969-70 pracował w Rolniczym Rejonowym Zakładzie Doświadczalnym w Końskowoli (woj. lubelskie), a od 1971 r. w Zakładzie Uprawy Roślin Pastewnych IUNG w Puławach. W 1976 r. kierował Zakładem Doświadczalnictwa Terenowego IUNG, a od jesieni tego roku do jesieni 1981 r. przejął merytoryczną działalność Centralnej Stacji Roślin Pastewnych Państwowego Instytutu Badań Rolniczych w Rabacie (Maroko). Od 1982 r. kierował Pracownią Uprawy Kukurydzy w Zakładzie Uprawy Roślin Pastewnych, a od 1989 r. objął kierownictwo tego Zakładu.
Zorganizował badania w IUNG nad agrotechniką kukurydzy, a następnie koncentrował się na badaniach o charakterze poznawczym dotyczących wpływu warunków termicznych na rozwój kukurydzy. W późniejszym okresie poszerzył zakres prac badawczych o rośliny strączkowe, motylkowate i mieszanki motylkowatych z trawami. Koordynował prace w obszarze biologicznych i technologicznych podstaw produkcji pasz objętościowych oraz kierował tematyką prac w zakresie uwarunkowań produktywności roślin strączkowych. W ramach współpracy międzynarodowej zainicjował wspólne dwa tematy badań nad lucerną i kukurydzą ze Stacją Hodowli Roślin Pastewnych INRA w Lusignan (Francja). W ramach współpracy z INRA przebywał na misjach naukowych we Francji w latach: 1973, 1986, 1990, 1995.
W latach 1992-1997 był członkiem Światowej Organizacji Uprawy Gleby (ISTRO), w latach 1993-1996 członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Agronomicznego (ESA), w latach 1992-1996 członkiem Francuskiego Stowarzyszenia Produkcji Pasz (AFPF), w latach 1993-1996 członkiem Zarządu Polskiego Związku Producentów Kukurydzy, w latach 1994-1998 członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nauk Agrotechnicznych i przewodniczącym puławskiego Oddziału PTNA. Był członkiem Komitetu Redakcyjnego kwartalnika PTNA – “Fragmenta Agronomica”.
Od 1988 r. współpracował z COBORU w Słupi Wielkiej w ramach komisji ds. rejestracji odmian kukurydzy do 1995 r., a od 1996 r. w ramach komisji do spraw rejestracji odmian roślin motylkowatych i traw.
Od 1995 r. był członkiem Rady Naukowej IUNG, a od 1999 r. przewodniczącym Komisji ds. Ekonomiczno-Finansowych i RZD.
Był członkiem Zespołu Koordynacyjnego ds. realizacji programu badawczego IUNG i członkiem Komisji ds. doświadczalnictwa.
W ramach działalności finansowanej przez KBN kierował projektem badawczym dotyczącym przydatności Festulolium jako komponentu do mieszanek z koniczyną czerwoną i lucerną oraz projektem promotorskim dotyczącym przydatności odmian lucerny do mieszanek z trawami do użytkowania pastwiskowego. Był promotorem dwóch obronionych prac doktorskich.
Za swe zasługi otrzymał Medal 40-lecia PRL (1984), odznakę resortową Zasłużony Pracownik Rolnictwa (1987), zespołową nagrodę naukową Dyrektora IUNG (1987) i Złoty Krzyż Zasługi (1992).
Opublikował 62 prace oryginalne autorskie lub współautorskie oraz około 100 prac i artykułów popularnonaukowych oraz popularnych.
Na emeryturę przeszedł 29.12.2005 r.
